Yaralardan kalan iz Şiiri - Sinan Bayram

Şimdi yangınımı körüklüyorum acılarla
her acıda bir ben buluyorum hak davasında
tüm acılarda bir ben resmediyorum dünyaya
kanım alevlendiriyor yangınımı usulca

Şimdi ne ölümdür bana kalan ne hayattır adı olan
bir sırdır sanki gönülde hep umarsızca savrulan
yükseklerdeki uçurumdur sırrı erişilmez kılan
uçuruma göğüs gelendir sırrı hep elinde tutan

Tüm acıları gün yüzüne vursa son aydınlık
ilk adım son dakika acılarla şafakta buluşmak
son sadakat ilk uyanış acılardan kurtulmak
kanayan yaralardan bedel olarak kutsanmak

Bilmem ki bu ölümlere nasıl son versem
kendi ölümlerime diğer ölümlerden öte
bir tabut içinde saklı olanları fısıldasam
kefene sarsam hakikatleri son günümde

Yaralardan kalan iz aynı acıları hatırlatır
kapanmayan yaralar hep acıyla yaşatır
gönülde saklı olanı gözler ısrarla anlatır
şimdi ay ışığında gönül yarası saklanır