Yaralar Seni Şiiri - Atila Yalçınkaya

Sevdanın yoluna girince cahil,
Başka bir mesleğe olamaz ehil.
Yaşar bir rüyayı, verilir mehil.
Ömrünün her anı yaralar seni.

Ağlarsın ardından yanar yüreğin,
Yok olur uğruna bunca emeğin,
Yıkılır bellersin evin, direğin.
Mutlu bir hayatla aralar seni

Açarsın gönlünü hiç düşünmeden,
Beklersin yolunu hiç üşenmeden,
Aşkın yollarına gül döşenmeden.
Bir yolunu bulur karalar seni.

Olmaz bu diyarda onunla geçim.
Gurbetlere salar kan ağlar için,
Dersinki bundaki sevda ne biçim,
Ettiği her nazda paralar seni.

El ile âleme olursun gülünç,
Hangi zamandadır aşk ile övünç.
Mevla’m bir can vermiş insana ödünç.
Gönül aleviyle haralar seni.

Yoluna harcadın her bir gününü,
Unutturdu sana arsız dününü,
Göremez olmuşum artık önümü,
Bir ömür halvetle Oyalar seni,

D......O......S......T K......A......L......E......M......L......E......R

Rezil olursun, utanır yüzün
Bakar kimseyi görmez gözün
Yüreğinde binlerce hüzün
Çekilmez dert yaralar seni............Talat Semiz
.
.
.
Bir özge alemdir bu bezm-i alem.
Bu bezme girmeyen olur mu adem.
Eğer bu esrara olursan mahrem.
Bilesin el alem kınarlar seni.........Mahmut Ünsal