sonbahar yaprağına takılan kalbim,
düştüğü toprakta üşüdü.
ellerine alırsın belki,
üflersin sıcacık nefesini yüzüme...
içim ısınır, titreyen yüreğime bir kızıllık gelir,
ılık düşler akar içime...
hayalini kurarken yorgunluğumun üstüne,
çatık kaşlarının arasından
bir demir indi yüreğime.
buz gibi, acımasız...
vurgun yedi bedenim,
nefessiz, karanlık, öyle derin, öyle ıssız.
solgun bir dünyaya bakan
ufacık bir pencere,
yarım kaldı gülüşüm...
aşklar da böyle biter,
demek ki ziyan emeğim...
yazık, bir panayır şenliğindeki çocuk ruhum,
benim yarımda yaşar,
bir parçam var bu hayatta.
yalnız göçen ruhumu,
hatırlayacak küçücük bir kız çocuğu...
henüz aklar düşmemiş saçımı,
savura savura gideceğim.
yüzümdeki mor lekeleri gizleyecek dalga dalga saçım.
kızım görmeyecek annesini yaralı,
tüm güzelliği ile hatırlayacak,
duru yüzü ve
hoyratlık görmemiş teniyle...
Kayıt Tarihi : 10.1.2007 21:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
düştüğü toprakta üşüdü.
ellerine alırsın belki,
üflersin sıcacık nefesini yüzüme...
içim ısınır, titreyen yüreğime bir kızıllık gelir,
ılık düşler akar içime...
söylenecek ne varki harika şiir.
sevgiler.
beğeniyle okudum. Hoş geldiniz diyor güzel şiirlerinizi kutluyorum.
Sağlıkta ve esenlikte kalmanız dileklerimle ve Saygılarımla
Necdet Yağan
www.necdetyagan.com
TÜM YORUMLAR (8)