Yaraladın Beni Şiiri - Ayşe Tosun

işte hancı ben her zaman böyleyim öteyi ne sor ne ben söyleyeyim
diyor ya dizelerinde
işte bende böyleyim,
yine dardayım,
yılların hançeri böğrümde
durmamış akıyor kanı içime,
yalnızlığım ve yoksunluğum
kar yağdırıyor yüreğime
ne parasızlık,ne pahasızlık boğdu beni hüzne,
kendimle olan hesapların Bağdat’tan döndü yine
düğüm düğüm nefesim ciğerlerim firari,
iç çekişlerim yıkıyor iskeletimi,
açı verirken soysuzluk,
yaşam uzun azgın nehir gibi,
köprüleri yıkılmış,
sallara kalmış geçitleri,
yıkık dökük üç beş direkli
altıyı bulmuyor çivisi
kürekleri kavuşmuyor,
sahte durgunluklarda, yılgın su taneleri
gülüşleri yalnız şehre getiriyor beni,
tenim ıslak, terim nemli
kırklara çıkalı ateşi,
ayaklarım yılların çekeni
sonsuza götürüyor beni,
hayatı bitirmek hiç açmamak geliyor bazı günleri
davet alıyorum kara gecelere
uç diyor biri yürekten
düşünme ne geceyi nede dünü,
çek korkma çek kendi ipini,
kurtuluşun topları ağır,
taşınmıyor
mum gibi
bitiyor zaman ışıtmıyor dibini,
seneler yaydan fırlamış ok gibi
üstüme yağıyor
kuşları susmuş ağaç misali,
mavi gökyüzünü siyah belleyeli
akşam sefaları uyumuş,
dizlerim titriyor kulaklarımda davul sesleri,
göz bebeklerim büyüyor,
kanım çekiliyor damarlarımdan,
yolsuzlaşıyor ayaklarım
gözlerim olalı ellerim,
gönül dilim susuyor,
iç çekişlerim hıçkırıklara yeniliyor,
ağrılarım hızlı tren gibi,
kurumuş yaprak gibi fotosenteze yenik
vurgun yemiş sünger avcısıyım sanki
dünyama gireli birde sen yaraladın beni