Yaradana yakarış

Sonsuzluğun Sahibine Yakarış
​
​Bir seccade serdim gecenin en ıssız vaktine,
Dünya uykuya daldı, ben kapına geldim Rabbim.
Yıldızlar birer tesbih tanesi gibi dizilmiş göğe,
Kâinatın nefes alışını dinliyorum derinden.
​Her yaprakta Sen varsın, her rüzgârın ıslığında,
Dağların vakur duruşunda Senin heybetin saklı.
Karınca yuvasında, okyanusun en derin aslında,
Gören göze ayan, görmeyene sırrın yasaklı.
​Ben ki bir hiçim bu muazzam saltanat içinde,
Bir kum tanesinden aciz, bir nefesten fâniyim.
Ama ruhuma üflediğin o mukaddes hediye içinde,
Sana dönmek için çırpınan bir garip divaneyim.
​
​Yollara düştüm, bazen diken battı ayağıma,
Bazen dünyanın süslü yalanlarına aldandım.
Renklere kandım, gölgeleri gerçek sandım da,
Kendi nefsimin karanlık kuyusunda yandım.
​Unuttum emaneti, unuttum verdiğim o sözü,
Günahın isiyle karardı kalbimin aynası.
Şimdi yüzüm yok bakmaya, yaşlıdır iki gözüm,
Ama Senden başka gidecek yerim de yok allahım.
​Kapılar kapandı yüzüme birer birer dünyada,
Dost bildiklerim, menfaati bitince silindi.
Anladım ki vefa sadece Senin yüce deryanda,
Anladım ki yalnız Senin hükmünle her şey bilindi.
​
​Ey Settar olan! Ayıplarımı örten Sensin,
Ey Gaffar olan! Günahlarımı silen Sensin.
Bir "Ah" etsem derinden, kalbimi duyan Sensin,
Beni benden daha iyi, daha güzel bilen Sensin allahım.
​Elimde kırık dökük ameller, boynum bükük,
Bir avuç duadan başka sermayem kalmadı.
Şu fani bedenden gurur denen libası söküp,
Ruhumu huzuruna sermeye geldim, al beni yarabbi.
​Rahmetin gazabından öndedir, müjdene sığındım,
Çorak toprağa inen yağmur gibi yağ üzerime.
Ben günahkâr bir kulum, isyanımla yığındım,
Ama Senin "Rahman" ismin şifadır kederime allahım.
​
​Bana Sen gerek, dünyaları verseler neylerim?
Cennet dedikleri, Cemalini görmedikçe neye yarar?
Yunus gibi yollara düşer, adını söylerim,
Mevlana misali dönerim, aşkın beni sarar.
​Yak kalbimi aşkınla, kül olsun tüm hevesler,
Öyle bir sevda ver ki, Senden gayrısı yalan olsun.
Kesilsin dünyayla bağım, tükensin boş nefesler,
Son sözüm şehadet, son bakışım iman olsun.
​Gecemi gündüz eyle, kışımı bahar eyle,
Gönül hanemi nurunla tertemiz pak eyle allahım.
Beni nefsimin eline bir an bile bırakma,
İster narınla yak, ister lütfunla abad eyle.
​
​İşte geldim kapına, yüküm ağır, yolum uzun,
Ama Senin rahmet denizinde bir damla bile değil kederim.
Affet Allah’ım! Affet ki bitsin ruhumdaki hüzün,
"La ilahe illallah" diyerek Sana teslim ederim.
​Sen ki "Ol" dersin ve olur, imkânsızlar biter,
Sen ki kalpleri evirip çeviren yegâne Kudret.
Bana hidayet nasip et, bu bana yeter,
Ebedi âlemde, Resul'ün sancağı altında haşret allahım.
​Amin...