Çırılçıplağım,
samur kürkler içinde
donat beni.
Üşüyorum,
dostsuz kalabalıklarda
ısıt beni.
Kararttım,
herşeyi güneşi bile
ışıt beni.
Genişledim,
sığmıyorum dünyaya
daralt beni.
Günahlarım,
cehennem gibi kıpkırmızı
karart beni.
Su içmiyor,
canlılar testimden
kır at beni.
Okumuyor kimse,
bin yıldır yazılanları
yırt at beni.
Kefensiz girdim,
günah mezarına
tut çıkart beni.
Kuruttum,
herşeyi kendim gibi
yeşert beni.
Öldüm,
Sudan'da, Filistin'de, Bosna'da, Irak'da
yaşatacaksan eğer
insan gibi yaşat beni.
İslendim,
paslandı, karardı her yerim
parlat beni.
Götür,
başka alemlere,
yok pahasına
sat beni.
Eser kalmadı insanlığımdan,
dilersen eğer
insanoğlunu varetmek
kaldır at,
sonra da yeniden
yarat beni...
31.10.2007
Mahmut ÇuhadarKayıt Tarihi : 31.10.2007 20:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!