Yaradana Mektup Şiiri - Kürşad Yaşartürk

Sensiz her yer karanlık,ışığa hasret diyar
Bu kederli gönüller ancak senle bahtiyar
Sensin koca cihanın hem Rahmanı,Rahimi
Sensin yerin,göklerin,kâinatın hâkimi
Hep senin rahmetindir şuhla yerlere yağan
Hep senin güneşindir evren üstüne doğan
Senin bu azametin sarmakta göğü, yeri
Senin divane aşkın kavurur yürekleri
Milyonlarca müminin görmek istediği sen
Yüreğe iman sensin,aşkla işlenmiş desen
Yalnız senin aşkındır,ötesi gayrısı boş
Senin dışında her şey yalan,dolan ve bomboş
Seninle bir vuslatı bekleyen var kaç sene
Kavuşmak ümidi var,hasret kalbe mengene
N’olur duy feryadımı ey evrenin sahibi
Kalmış kalpte imanın bir kan damlası gibi
Beni kurtar bu dertten aç şu gönül gözümü
Aşk ateşinle kavur benliğimi,özümü
Senden gelen her şeye ömür boyu razıyım
Şu an boşluk yolunda sefilliğin iziyim
Kalbimi koru Rabbin şeytanın kör şerrinden
Bende hiç bırakma gel ne hased ne de kinden
Bende senin yoluna giden bir kul olayım
Bu iman ateşiyle yanıp da kül olayım
Savrulsun külüm göğe,gökler görsün külümü
Deyim; Rabbime verdim gönlümün son gülünü
Sensin şahların şahı,sensin Âlemi-i Rahman
Sensiz ömür işkence,sensiz biçare zaman
Kalpte iman duygusu şehvet hazzına perde
Senin nakşın görünür aşkın olduğu yerde
Hiç hüküm mü verirmiş gayrı be cana yürek
Senin iman aşkınla kalır divane yürek
İslam bir gül bahçesi,sana sevdalanmak gül
Bir damla şefkatinle tutuşur yanar gönül
Sabırsız yaprak gibi düşeriz hep izine
Yolumuz bazen düşer merhamet denizine
Sevaplarım saklanır haramların ardında
Hep zincirli esirim bir günahkâr yurdunda
Bu bataklık diz boyu çıkılmıyor içinden
Rabbim bana yardım et farkım kalmadı kirden
Sensin âlemin nuru,sensin bizi Yaradan
Bizi sen kurtarırsın günah denen yaradan
Bir girdabın içine düşmüş çırpınıyoruz
Kendim ateşimizden kendimiz yanıyoruz
Sensin âlemin nuru,günahtan koru bizi
Yoksa bitirip gitcez biz kendi kendimizi.

04.2009