Vuslatsız bir aşka tutuldum ya rab
İnleyip incinip tükeniyorum
Gönül ağacımın yuvası ya rab
Severek bakınca seviniyorum
Bakışı bin nazar etse de ya rab
Dökülen tenimle eleniyorum
Dünya denen handa çileyim ya rab
Sabır hırkasıyla bunalıyorum
Gülizar bahçemde kurudum ya rab
Zamandan geçerken budanıyorum
Dileğim afiyet vermendir ya rab
Yarimin gönlünde yüzemiyorum
Kaldırmaz yüreğim hicranı ya rab
Huzura ermeden ölemiyorum
Kayıt Tarihi : 1.8.2017 10:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Neriman Keten](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/08/01/yarab-57.jpg)
Kutsal'dan beslenen ve Ya Rabb'a sesleyen bir dizi iç döküşler...
Yaşama küsen birinin bir veda'yı önceler olması us'a uygun bir seçim olmadığı kanısındayım...
Şiirdi,diyelim.
Kutluyorum Değerli KETEN...
Bu sınavı bi hakken verenlere Selam olsun diyerek...
Güzel şiirinizi kutluyorum Neriman Hanım...
Saygımla...
Yakarış daha çok..
Tebrikler Neriman Hanım.
TÜM YORUMLAR (12)