Hani zamanla unutuluyordu, hani zaman her şeyin ilacıydı.
Oysa zamanla geçip giden sadece ömürdü ve sadece biraz
daha az hatırlıyordu insan, daha fazla büyümesine engel
olabiliyordu. Yani yaralar hep aynı kalıyordu. Zamanla
daha az kanasa da o hep sarmak zorunda kalacağın,
geçmeyecek bir yaraydı...
Kayıt Tarihi : 27.11.2014 22:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!