Yar Yüzü Şiiri - İrfan Erden

YAR YÜZÜ

Çakalların
Sırtlanların
Vaşakların yanaşamadığı
Yüksek rakımlı suskunluklarda yuva kurmuşam

İkrar vermişem dostuma
Umut bağlamışam
Kirsiz passız yarınlara
Korku salmışam düşmanıma
Ateş olmuşam
Toprak olmuşam
Irmak olup çaglamışam
Sevda olup
Elif Elif yağmışam...

Viran şiirlerde
Yaralı bir beyite yazılmışam
Körogluna dağtaş
Karacaoğlan'a sözdaş
Pir Sultana yoldaş
Kalbime sırdaş olmuşam...

Mağrurlu öfkemle çok gürlemişem
Harf harf,hece hece
Düşler büyütmüşem...

Susmamışam,susturamamışlar
Yakmışlar,yanmamışam...
Zoru görünce kaçmamışam
yan yatmamışam
Sırrımı serimden öte bilmişem...

Iyi niyetlerimin alnından nişan almışlar
Çok vurulmuşam
çok da yaralanmışam
Ölü sanıp bedenimi
kurda kuşa teslim etmişler
Küllerimden ve güllerimden
yeniden
yeniden
yeniden doğmuşam...

Sevdamı sancak
Kavgamı bayrak...
Sırtımdaki hançerleri
Nazar boncuğu yapmışam...

Diklenmişem
Direnmişem
Dillenmişem
Yenilmemişem...

Yaryüzü'nde
Işığı görmüşem
ıssız karanlıklarda
Söz ve köz büyütmüşem yüreklice
Yorgun yüreğimi
sımsıkı yumruk yapmışam
Bağırmışam
Çağırmışam
Bağırmışam
Özgürlüğe
Barışa
Kardeşliğe
Haykırmışam...

Yalanın,talanın,hatıralarını satanın
İhanetin zincirlerinde pas tutanın
Riyalarına ve rüyalarına sırt çevirmişem...

Bir yıldız kayarken
Yaryüzü'nden gökyüzüne
Şiirlere tutunup
O sihirli şafağı beklemişem
Özümü,sözūmū ve gözümü kırpmadan beklemişem

Güneşi selamlamaya ahd etmişem...

irfanERDEN