Boynumu bükerken belki de işte o tek kelimeye çaresiz,
Dağlar mekanımdı sessiz soluksuzdum hırkamın içine yürüdüm.
Suretimdi durduramadım, sürüklendim. Anlattı odunlar bana, nedir ‘’Od’’
Elbet küstüm duyamadığım sesime. Yaladı, ısıttı yüzümü yalazlar.
‘’Yar yüreğimi gör içini.’’ dedim içimden. Ne menzil ne geçit uzaktı yar.
ÖZDENER GÜLERYÜZ
Özdener GüleryüzKayıt Tarihi : 27.10.2011 11:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Uzaktı yar.
TÜM YORUMLAR (1)