Ya Mavi Nerede? Şiiri - Özdener Güleryüz

Pes ten tiz’e gidermiş de, uzarmış içinde,
Zümrüt acısı. Umurumda bile değil.
‘’Olsun ama.’’ desen de oralı bile değil.
Bir köşe, Ege den ses veriyor dinliyorsun.
Aşağıda Tekir burnu uzuyor.
Ağarmış mermerlerin sesi.
Ay ışığı beyazı.
Afrodit’in tapınağı.
Utangaç gelin yanağı kırmızısı.
Mavi saçlı, uzun mavi sakallı oğlu,
Tanrıça Doris’in aşkı.
Beyaz ev yıkısı, yokuş yukarı yollar,
Deniz, yine yeşilmiş de,
Açıktaki uzun dipsiz mağarasındaymış adam. Saç sakal.
Ya Mavi nerede?

Bembeyaz,
Ve beline kadar su üzerindeyken periler.
O oynaşma alırmış ta aklını, tam da o an.
Gidemezmişsin kıyılardan,
Anlatamadığın ama içinde olanı görmek için.
Çıkıp sudan bir uçan balık, gözünün önünden,
Uzaklaşırken yalnızca gülümsermişsin.
Nereus kadar, istersen sen de bil şivesini,
Ege Egedir. Anlarsın bin yıllık dilini o türkünün.
Nasıl derse Balıkçı o ‘’Merhaba’yı’’ dinle.
Sen de söyle ve şimdi unut. Yok umut.
Ne incir, Ne harnup, Ne mandalina, Ne muz değildir artık kıyının tadı.
Halikarnas bile yerinde değil. Uyan be Balıkçı.
Boynuna bir çelenk koymuş şimdi, kendi kendine adam.
Ya Mavi nerede?

ÖZDENER GÜLERYÜZ