Yar Yolunda Şiiri - İbrahim Halil Demir

Ağladım yar yolunu beklerken için için,
Bilmem sevdama karşılık vermez yar niçin,
Hayatın bereketli sulu topraklarında,
Aşkın tırpanıyla habire sevda hasadın biçin.

Bekledim sabır ve metanetle yar diye diye,
En nadide visalleri etmek isterim yare hediye.
Hz Peygamber şefaat üstüne şefaat eder,
Aşkın cihadında şehadet şerbetini içen şehide.

Yoruldu mahmur gözlerim yar yoluna baka baka
İsterim ki, aşkın ateşini yar gönlümde yaka.
Muhammedi gül bahçelerinde el ele dolaşırken,
Kır çiçeklerinden yapılmış sevda tacını başına taka.

Sarardı betim benzim yari düşüne,düşüne,
Atın nalladı zalim felek düştü yine peşime.
Aşkın hararetiyle yare giden yolları arşınlarken,
Yazdım visal özlemlerini gönül sayfama üşene üşene.

Tükendi kalemimin mürekkebi yar aşkını yaza yaza,
Her sevdalı dayanmaz aşk yolundaki cilve naza.
Günün birinde öldüğümü duyarsa o nazlı yar,
İsterim ki asırlık ceviz ağacının dibine mezarım kaza.

Menzil murad alamadım göğsüme vura vura,
Varımı yoğumu aşkın yolunda verdim kumara.
Binbir meşakkatle yetişdirdiğim sevgi fidanları,
Sevdamı çekemeyen felek tarfından uğratıldı dumura.

Mezun oldum aşkın mektebinden yar aşkını okuya okuya,
Yarden çektiklerimi attım dibsiz bir kuyuya.
Envai türlü yamalı aşkın kirlenmiş gömleğini,
İsterim ki canı gönülden maharetli elleriyle yar yuya.
11-12/Şubat/2012