Yâr Yâr Şiiri - Yusuf Kılıç 4

Çevirdi başını döndü öteye
Beni benden aldı koymadı yâr yâr
Dilinden istedim iki kelime
Birin dahi bana kıymadı yâr yâr

Attı üstümede ipimi saldı
Güzelim sevdaya karalar çaldı
Beni tuttu ele süsledi verdi
Verdiği sözleri unuttu yar yar

Dedim Ahvalini sorayım bir yol
Varıpta yanında durayım bir yol
Takınmış üstüne ateşten bir kor
Ben ırmağım dedim dalmadı yâr yâr

Unutmuş göğsümde yattıklarını
Uyanıp yüzüme baktıklarını
Kazımış maziden artıklarımı
Benim dedimsede duymadı yâr yâr

Ahvali çetine dayanmış belli
Şen gibi dursada gözleri nemli
Mah yüzü çevirdi gerdanı benli
Günümü güneşsiz eyledi yâr yâr

Salınıp sallanıp düşmüş yollara
Bilemem yönünü gider nereye
Umuyor vefayı bilmez kullarda
Sarraf benim dedim bilmedi yâr yâr

Başında bir acı poyrazı sezdim
Yâr dedim aradım dünyayı gezdim
Dedim yokluğunda canımdan bezdim
Ağladım inledim duymadı yâr yâr

Dönmüyor sözünden özünde inat
Derdi katarladı üst üste kat kat
Kırkiki ellere ettide şefkat
Bu garip Yusufu görmedi yâr yâr