Böyle bir başıma koyup gittin ya
Cennet diyâr olsan, hûr olma bana
Pür-âma karardı, zifr oldu dünya
Güneşten kor olsan, nûr olma bana.
İçime bir yumak od attın gittin
Bir donuk bakışla bıraktın gittin
Nasıl böyle hiçe, boşluğa yittin
Kâinat olsan da, var olma bana.
Şahsına çok fazla değer yükledin
Aşkının uğruna ayin bekledin
Şâh oldun yüceldin kıymet bilmedin
Hint elinde nadir gûpr olma bana.
Gittiğinden beri boşlukta gözüm
Noktasız devrildi bitmedi sözüm
Nasıl da kıydın sen câna Canözüm
‘Yanıyorum! ’ desem, kar olma bana.
Hala komadayım hala duyarsız
Anlamsız fikirler, gönül diyarsız
Kalakaldım yarım, yürek umarsız
Tümünle dönsen de, yâr olmam sana.
23-12-08
Şair Gülkurusu73Kayıt Tarihi : 22.8.2009 19:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!