Yar muhabbeti Şiiri - Kadir Orakçı

YÂR MUHABBETİ

Ben işi bilene sordum öğrendim
Sana gerek dedi er muhabbeti
Anlamadım önce, dedim; efendim
Dedi; düş peşime, gör muhabbeti

Evvelce kalbinde günâha karşı
Pişmanlık adına bir niyet taşı
Edeceğin tövbe bu işin başı
Sonrası terketmek şer muhabbeti

Kişi nasibini arar, bulursa
Verdiği ahdine sadık kalırsa
Hele gâyesi de Allah olursa
Zaten sevemez ki her muhabbeti

Nefsâni duygular sanma ki yârdır
Hak ehli olanda muhabbet vardır
Muhabbet bereket, muhabbet kârdır
Sende bu sofraya ser muhabbeti

Yâr olur mu, Leyla denen kadından
Leyla gayrısıdır yârin adından
Yeter ki vazgeçme sen murâdından
Gönlüne şifâdır pir muhabbeti

Gözünden düşünce nedâmet yaşı
İçini sarıyor tarifsiz huşû
Tövbe eden daha dünkü ayyaşı
Görürsün, anlatsın, sor muhabbeti

Varsa yüreğinde merak bu yolda
Kavline sadâkat gerek bu yolda
Sünnete mutabât direk bu yolda
O yüzden bu işin var muhabbeti

Pişeni tarifte âcizdir hamlar
Testide ne varsa dışa o damlar
kıymetî sâkî'den meyi yudumlar
İhmâle gelir mi, yâr muhabbeti

Kadir ORAKCI