Yar Kapımın Eşiğinden Şiiri - Ahmet Çapa

Yar kapımın eşiğinden,
Gözlerini yumdu geçti,
Varıp gittim otağına,
Gül yüzünü astı geçti.

Gökte turna uçar iken,
Günüm gecem karışırken,
Dertli dertli inler iken,
Yar halime güldü geçti.

Esen nazlı yeller gibi,
Aklım baştan aldı geçti,
Yar boynuma ferman gibi,
Bu sevdayı astı geçti.

Akıp giden şu zamanla,
Yitip gitti şu kervanda,
Bir avcının kurşununa,
Yar boynunu büktü geçti.

Çalıp sevda kapımızı,
Kaşlarını yıktı geçti,
Geçidi yok yedi dağı,
Yar araya koydu geçti.

Bu ne gamdır bu ne çile,
Ötme bülbül hiç boş yere,
Can-ü canan dilden dile,
Türküsünü yaktı geçti.