Yar İle Kabire Koysunlar Beni

YAR İLE KABİRE KOYSUNLAR BENİ

Yanan içim söndürmez dağlar karı
Yarin toprağına karsınar beni
Vefasız yar attı kalbime ağı
Yarin kabirine koysunlar beni

Ben seni yüreğimde pakladım
Yıllarca kokun tenimde sakladım
Yar özleyince hep gizli ağladım
Yârin kokusuna salsınlar beni

Akan göz yaşlarım suyu kurudu
Yar hasret çekmek içimi kavurdu
Halimi gören der dolu vurudu
Yarin nefesine karsınlar beni

Heyelin gözümde dolaşır perde
Oda ben seviyorsa şimdi nerde
Aşkınla beni ağlatın köşelerde
Yâr ile birlikde yusunar beni

Akşam olur ateş çöker sineme
Sevdalı kalbimin çeresi sende
Fulsat bizi birleştirir kabirde
Yarin toprakğına koysunar beni

Tatlı sözünle bağlan dil bağımı
Aşkınla kırdın taze dallarımı
Sevdanla oldum gönül yorğunu
Yar ile kefene sarsınlar beni

Karanlık yerlerde yalnız yaşadım
Yüreğimde dolu sevgi taşıdım
Ben bu sevdanın uğruna savaştım
Yar ile zincire vursunlar beni

Yılarca yüzüm güldürmedi felek
Kanayan bu yaramı tabib gerek
Hep yarıda kalır tuttuğum dilek
Yar ile birlikde yaksınlar beni

Kalbim sevgi besledi genç çağında
Hayellin dolaşır Türkan ruhunda
Sevdam yaşar ağrının bağrında
Yar ile kefene sarsınlar beni

**(Şiir) **

*** Türkan Yılmaz ***