Yar Düştü Gönle Şiiri - Ercan Yılmaz 2

Ömrümün tamamı kalmıştı karda
Şu bedenim sanki yanıyor harda
Öyle ki yemyeşil şen bir baharda
Ak bir cemre gibi yar düştü gönle.

Hayaller onunla murada erdi
Aç kollarını seslen yar gelsin derdi
Bak mevla sonunda dermanım verdi
Derde şifa gibi yar düştü gönle.

Severdim pişmişi işim yok hamla
Yaşıyorken dertle kederle gamla
Hüzünlü ve soğuk gör damla damla
Gözyaşlarım gibi yar düştü gönle.

Nasır’ım seviyor unutmaz onu
Aşka benziyordu sevginin tonu
Elbette vardır her bir yolun sonu
Gerçek ölüm gibi yar düştü gönle.