Hüzün giyinmiş eylül yapraklar solgun niye
garip kalmış ocaklar terkedip neden gittin
yoksunum güneşinden üşüyorum yâr diye
dumanı taze kahvem gözümde nasıl tüttün.
ah… kar yağmış başıma ağustos sıcağında
mevsimim zemheriden tufanı kucağımda
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim