Yar dilini arı sokmuş,
Kavuşalım diyemiyor.
Dost meclisine figanım,
Buluşalım diyemiyor.
Yüzleşirken geçmişimle,
Ters yüz ettim hayatımı.
Arıyorum mutluluğu,
Gülüyor ama gelmiyor.
Boğuşurken mutsuzlukla,
Duymak isterken aşkımı,
Belki zavallılığımdan,
Duvarlarım yıkılıyor.
Ya benim yanlışım oldu,
Ya da yaşadıklarımın.
Uçtu gitti rüyalarım,
Artık uykuma girmiyor.
Birleştiririm dediğim,
Ucuna uç eklediğim,
Seninle beraberliğim,
Gerçekle bütünleşmiyor.
Kayıt Tarihi : 1.12.2007 02:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Süheyl Türkoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/12/01/yar-dilini-ari-sokmus.jpg)
Kavuşalım diyemiyor.
Dost meclisine figanım,
Buluşalım diyemiyor.
Sabır lazım diyecem ama,,,, kutluyorum yazan kalemi yüreği.
TÜM YORUMLAR (2)