Eğer ehl-i vefâ ise mâşukun,
Dünya üzerine gelse zor değil.
Cefâ sillesini yiyen âşıkın,
Yüreğinde yangın olur, kor değil.
Ey sevgili bir kez yüzün göreli,
Âşkının sırrına erdim ereli,
Yâr hasretin ile ömür süreli;
Aktır saçlarıma düşen kar değil.
Beni görüp zülüf, gerdan açarsın.
Türlü türlü işve ile geçersin.
Ardın sıra misk-i amber saçarsın
Bu yaptığın namus değil, ar değil.
Bir kerecik vefâ göster ne olur!
Sana hasretimi gider ne olur!
Deme el görür de ne der, ne olur!
Ayandır sevdiğim seni, sır değil.
Gel cevretme bana, kölen olayım!
Vaslına ereyim âşkı bulayım.
Bir ömür boyunca senle kalayım.
Seni yarı yolda koyan er değil.
Âşk ehline yârdan vefa var deme.
Yâr elinden bir dem sefa kâr, deme.
Kaan, bu zalime sakın yâr, deme.
Sevdiğine cefâ veren yâr değil...
Kaan YILDIZ
(Ankara 2015)
Kayıt Tarihi : 12.8.2015 14:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!