yar ağlıyordu
çığlıklaşan üveyik kanadında
sere serpe yatıyordu
kıyı kumsalında
karanfil kokuyordu
çok özlemiştim
nereden gelmişti sormadan
geçmişi silmiş pırıldayan gözleri
bakışları duruydu
deniz yeşilliğinde
mavimsi
can suyuydu
yanık teni
umuda çiçek açıyordu
kopan sevda koru
yaksa da korkmuyordu
gün tanla kızarırken
yüreği kar ayazındaydı
temmuz yakarında üşüyordu
dondurma çekiyordu canı
291209denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 29.12.2009 23:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Efe](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/29/yar-agliyordu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!