Yâr Şiiri - Fatih Mehmet Yiğit 2

YÂR...

Ben seni özleyip her dem ağladım
Gönlümde yananı kimse bağlamaz
Nice yerler gezdim, hiç tad alamadım
Sensiz geçer zaman, ömre ağlamaz

Yürü naz eyleyip gül gibi geçsin
Sazlar inlesin de gönlüm neşelensin
Sen hilâl kaş ile bir naz eylesen
Gam yüküyle çöker gönlüm, kalkamaz

Bir garip âşık der, bakışın yeter
Yüreğimde kor var, sönmez bu sefer
Yolların yokuş, gönlümde keder
Gözlerim doludur, yaşla ıslanmaz

***
Gönlümde bir yel eser, adı sensin yar
Geceyi delip de doğan ay kadar
Bir bakışın yeter, bin derde çâre
Ben seni beklerim, sabırla, nazar

Yolların tozunu sürme diye sürerim
Adını andıkça gizli gizli, yanar tüterim
Bir gülüşün için, bin ömür veririm
Ben seni özlerim, içli bir bahar

Kervanlar geçer de uğramaz bana
Gönlümde bir han var, boş kalmış sana
Ne yel eser, ne kuş konar damına
Ben seni çağırırım, hasretim varlığına

Fatih Mehmet Yiğit