Yar Şiiri - Orhan Yavuz 2

Saçların umudum gözlerin aşk ateşimdi
Ateşsiz kaldım bak özler oldum seni şimdi
Kollarımda iken öylesine sacıktın ki
Bende yandım seninle yar.

Benim olacaktın,haberim yoktu yarından
Ellerim kırıldı Tufan koptu ocağından
Bu bana verdiğin, hayatsa ecel payından
Hep dayandım seninle yar

O ela gözlerin, benim için sabır candı
Deli gönül taşkını, sabretmektende usandı
Renksizdi yüreğim, Bu ozan viran bir handı
Ben boyandım seninle yar

Kaç zamandır görmem, uğramadım hiç köye
Nasip mi ki öpmek, yanağından doya doya
Yatmışım yıllardır, Aşk denilen bir uykuya
Bak uyandım seninle yar

Gurbetteyim canım, Bak yine sazım elimde
Kavuşacakmıyız ilerde günün birinde
Hoş bir aşk namesi varken sazın tellerinde
Söyleyendim seninle yar

Unutmadım seni, bedenimdesin kanımda
Gurbet ellerinde seni andım her anımda
Hep varmışsın gibi, sen olmasanda yanımda
Aşk dilendim seninle yar

Önce yanımdaydın ne aradım ben maraşta
Kollarım bak açık gel bana dağları aşta
İki inci gibi gözünden süzülen yaşta
Ağlayamadım seninle yar

Fürüzandım önce, gülü verirdim gülene
Bensiz günlerinde, teselli verdim resmine
Sordun mu beni hiç, Belki gurbette ölüme
Yar diyendim seninle yar