Aşkım belki hırçın kayalıklardı
Ölçüşemezdi isteklerim
Kum taneleriyle
Oysa benim değerlerimdi
Seni bu kadar değerlendiren
Seni yad ederek yad ettim
soğuttum adeta kendimden
Uzak değillerdi zaten
Gün gece hayallerimi
Yaklaştırdım gerçeğe
Gerçekler diz çöktürdü
Belki içimdeki giz çok durdu
Haykırma zamanı geldiğinden bahset
Belki bir yumruk
Alaca kuyruklu bir yıldız
İşte öyle sana namzet
Söyle bir hesaba çekiverdim kendimi
Eğer sahralara ekseydim derdimi
Yunus sarı çiçeği gülü gibi
Yadolmak yerime ben olurdun belki
Bir ben varda benden içeri
İşte bu ben bu kadar uçarı
Kırk yıl olsa cennet bahçasın açalı
Bilki sensiz girmem gayrı içeri
Kayıt Tarihi : 5.12.2005 21:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Orhan Yavuz 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/05/yad-etmek.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!