Yâr Şiiri - Arif Bozkurd

Ey ruh-i revan olan, ahu gözlü yâr!
Yetmez mi çektirdiğin bu kadar efkâr.
Dili bülbül, sözleri zehr ile hâr.
Bitsin artık, çekilmiyor bu derd ile zâr.

Hem söylerim kitab-ı aşkın hicran babını.
Hem dinlerim sanat-ı meşkin hazin faslını.
Ezelden beri vecdinle yanan bu garip aşığı,
Kandırmaz mısın bir damla olsa mâ-i lebin hârını.

Yazanlar yazmışlar Leyla Mecnun sevdasını,
Lutfedip kenarına sümmaninin ahı figanını.
Ben nazar eylemem bu kitabın tek bir dalını,
Tek gayem seyreylemek o yârin çeşm ile zülfü siyahını.