Yar Şiiri - Feridun Eren

YAR

Yine, yeni bir yolculuk başladı
Tutunamayan ruhumda
Hasretlik çekmiyorum artık
Çok alıştım

Bu muamma da olmasa
Gerçi dönüşüm hep muhteşem bu şehirde
Yollar ve durmayan şehir
Gözüme görünen sıra selviler

Bana hoş amedi ediyorlar
Kırık metal bir şarkı yanı dibimde
Aklıma bir ümitsizlik geldi oturdu
Sonra bütün albenisi ile Ayşe göründü

Toz ve her yer
Yerinde yeller esmekte o ümitsizliğin
Hava yeşil göründü
Sahibi de yok bu mevsimin

Boş tarlalar, kara karakargalar
İnsancıklar kış uykusunda bu tarafta
Yine çalıyor teyp, seni kitapsızın kızı
Yolcular baya mest olmuş kulaklarında

Uykular asalak
Bedenlerinde fırsat bu fırsat
Ses yok ve kesik
Hayallar konuşuyor kafalarda

Birkaç sırıtan surat
Suratlar biçim biçim
Oda bazen
Hayaller büyük, bedenlerinden bu tarihte

Can daha ne ister
Hasretinle yanarım anatomisi
Şehir gözlere göründü
Duman altı ve kul kedisi şehrim
Ve ben birkaç basit kul
Beni de düşün bana YAR