Yaptığımız İşe Bak Şiiri - Kemal Berk

Eli yüzü tertemiz, sandığım şu insanlar
Yaklaştıkça gördüm ki, her pisliğe bulaşmış,
Şu dünyada yaşarken, kırdığı yumurtalar
Herkes bilmez sansa da, bak semaya ulaşmış

Gençlik elden giderken, olgun yaşa erişmiş
Kendini sevemeden, başka şeyler severmiş
İçinde ki sevgiyi, birer birer bitirmiş
Sevdiği mal mülk için, her belaya bulaşmış

Kararan gözleriyle, sevgi nedir bilmeden
Sen ben diye ayırıp, insanlara gülmeden
Dolmayan cepleriyle, kefeni düşünmeden
Uzaklardan seyredip, el ayağı dolaşmış

Ne verdin ki evlada, yaşlanınca istersin
Mal mülk diye kardeşle, ayrılığa düşersin
El ayaktan düşünce, evlat gelmez küsersin
Maddeye taptığın gün, Manadan da kaçarmış

Soğuk sıcak demeden, gece gündüz yoruldun,
Helal haram bilmeden, çaldığını korudun
Çaresiz hastalığa, her şeyini savurdun
Ömür boyu kendini, bir hiçliğe savurmuş

Gizli işler yaparken, herkesten korkuyorum
Kameralar kurarak, kendimi koruyorum
Vakit çok geç olsa da, kendime soruyorum
Her anını izleyen, Yaratanı unutmuş

Sen, ben, o, ne fark eder, aha geldik gideriz
Bu dünyaya gelip de, hikmetini bilmeyiz
“O”nu duysak bir kere, hiç hata edermiyiz
Cümle alem duymuşta, insan niye duymamış

Kemal’eren Kemal Berk
11.02.2021