Yapraklarda Soldum Şiiri - Samettin Şenkaya

Her doğan ölür, her yeşeren solar
Bir acı görür, bir neşeyle coşar
Günler geçer ömür saati dolar
Hazan mevsimi yapraklarda soldum
Ölümü düşündüm hüzünle doldum.

Dünyaya baki kalanı görmedim
Sen’den başkasını Ma’bud bilmedim
Asla asiler yoluna girmedim
Hazan mevsimi yapraklarda soldum
Sonumu düşündüm hüzünle doldum.

Karanlık yerde nasıl durulur ki
Orda nasıl bir hesap sorulur ki
Azaba nasıl çare bulunur ki
Hazan mevsimi yapraklarda soldum
Kabrimi düşündüm hüzünle doldum.

Yaptıkların bir bir önüne gelir
Kim nereye gider, belli edilir
Defter soldan gelirse, bağrın erir
Hazan mevsimi yapraklarda soldum
Haşiri düşündüm hüzünle doldum.

Köprünün altında ateş yanıyor
Hakk’a asiler aşağı kayıyor
O’na kul olanlar necat buluyor
Hazan mevsimi yapraklarda soldum
Sıratı düşündüm hüzünle doldum.

Rabbimin affına ettim iltica
O’nun Rasulüne ettim ittiba
Eman ver deyip ettim bir rica
Hazan mevsimi yapraklarda soldum
Rabbimi düşündüm ümitle doldum.

(KUL SAMİ)