Rüzgarlarda uçuşan yapraklar gibi
Hür, özgür ve kopmuşuş tutunduğumuz dallardan
Nereye gideceğimizi bilmeden
Savrulur dururuz açlık denizinde
Kah bir kaldırımın tepesinde
Kah kıyıya çarpan sert bir dalganın eşiğinde
Hiçliğe saplanan bir hançer gibi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim