Kardelenler gibi büyüdükçe başını eğebilen biri
ilkbaharda yaprakdökümü,
yaşanmaz sanılan bir an,
beklenmeyen, esmez denilen bir rüzgar,
ve yerdeki yaprakları koskoca çınarın.
bülbüllerin ötüştüğü dallarda,
şimdi ne bir kuş, ne de cıvıltı,
suskun, sessiz, hüzünlü bir bekleyiş...
doğası ya bu ilkbaharın,
güneşi ısıtır aheste,
dallarda yapraklar, dallarda kuşlar,
yerlerde papatyalar, sarı, beyaz,
ve çiçekler rengarenk.
renkler yansır ya ağaçların yüzüne,
çınara da yansır mı?
yansır elbet,
dökülen yaprak ya, gelir elbet geri,
daha taze, daha parlak, daha canlı.
belki zaman alır, biraz zor olur,
gelmez denilir, ama gelir;
doğanın kanunudur bu.
Haşim TürkerKayıt Tarihi : 30.9.2004 15:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!