Elma çiçekleri Şiiri - İlyas Kaplan

yaprak üşümüş..
elma dalından düşmüş

masal ışıldağından şaşaalı sahneler
mest eyleyen parıltılar savrulmuş eylülden ekime
yağmur taramış saçlarını gecelerce
puslu aynalarda
hayal kesilmiş dört bir yan

elma çiçeği velvelesinde
şavkı yansımış kızıllığa derin vadilerin
bir damla su dört bir yana dağılmış
hızır ıssızlığında
renk fırtınaları kurmuş

arz üstüne sinmiş sis
büyüye maruz kalmış sonbahar
sihirli parmaklarla dokunmuş
izler bırakmış elma ağacına
masal mevsimlerinden
o kutsal büyücü

gökyüzü muştulanmış
uzanmış melekten bir şafak
ışıklardan çiçek açmış tan yeri
kızıl ateşli şarabı köpürmüş toprağın
çok uzaklardan güz yağmurları

nurdan kanatlar takılmış turnalara
ne zaman gözlerine bulanmış hicret
nabızlarına elma çiçeği
kadeh kadeh
kaç füsunlu direniş
kaç efsunlu yolculuk bu

akşamın sisi çökmüş
dal kırılmış yapraklar uçmuş
elmalar darmadağın
gölgeler, ışıkla oyuna tutuşmuş
pencerede buğu
havada su
çıplak dalların son arzusu

göğün alnında mavi deniz
şerha şerha yarılmış umman
yıldızlar akmış nehir üstüne
durmadan, durmaksızın

rengini ateşten seçerken güneş
bir başkaya dönüşmüş dokunduğu her şey
kızıla boyanmış her perde
ezeli bir tılsım ürpertisi toprağa sinmiş
ezel bu yüzden
ebet bu yüzden

züleyhanın rüyasında
yusufun simasında
yağmur dokunmuş gözlerine çöl ahusunun
fosforlu çizgilerce desen desen

yorulmuş bitkin
telli duvaklı elma çiçekleri
soğuk mevsimlere atılmış
dehlizlerden gelen rüzgarla bir bir

muammalı sessizlik
cehennemle cennet burada yer değiştirmiş
kendi şifresiyle çözülmüş ses
günler geçmiş mecnundan leylaya
yağmur damlalı
ay yüzlü…
pembe düşlü elma çiçekleri

redfer