Yaprak Şiiri - Mücahit Başkal

bir akşam üstü yürürken ankara kaldırımında
sararmış bir yaprak düşüverdi yavaşça önüme
yol kenarındaki kurumuş bir ağaçtan

bak insanoğlu işte hayat bu
gelecek er geç herşeyin bir sonu
gün gelirde geçmişi ararsın
ama nafile bir köşede hıçkırıkla ağlarsın

belki bir gün zamanın bir vaktinde
inanamassın aynadaki gördüğün haline
ansızın bir feryat kopar içinden
herşey tükenmiş bakakalırsın maziye

anlarsınki tükenmiş tüm basamaklar
çok uzaklarda kalmış çıktığın o merdiven
söyle ne kaldı elde sana düşersin bir boşluğa
hayat buymuş dersin batan bir güneş misali

işte bu kısacık zamanda o sararmış yaprak
bunları anlattı bana hemde (AĞLAYARAK)..