Ve yaprak düştü ağaçtan
Sıkılmış mıydı?
Vakti mi gelmişti?
Kimse bilmezdi çoğu zaman.
Sonbaharı bahane ederdi ya yaprak
Aslında kim bilir içinden neler geçerdi
Yorgundu belki
Ya da rengini sevmemişti son zamanlarda
Yeşilken daha güzel olabilirdi kendince
Sararmayı yedirememişti belki de
Öyle zamanlarda ki rengi turuncu bile olmuştu
Görüyordu ya yaprak boylu boyunca
Yavaş yavaş solduğunu
Ağaçsa her şeyden habersiz
Seviyordu yaprağını
Her halini, her şeklini, her rengini
Onun yaprağı olduğu için seviyordu belki
Ağaçtı ya o
Büyüktü, kocamandı.
İşte böyle her zaman dallarıyla sarardı
Yapraklarını...
Birden gidiverdi ki yaprak ondan
Ağaç şaşırdı önce olanlara
Yavaş yavaş yere doğru süzülürken izledi yaprağını
Öyle güzeldi ki
Sarısıyla yeşiliyle
Öyle güzeldi ki
Ve yaprak için zor günler başlamıştı çoktan
Ne düşündüğü bilinmez ama
Biz biliriz düşen yaprakların daha da sararıp solduğunu
Hatta kurumaya da başlarlar hızlıca
Küçük yaprak bilemedi ya bunu
Üzerine bastılar çokça kez
Canı acıdı
Kalkmaya çalıştı ama kalkamadı
Ağaç sinirli, yaprak pişman
Ağaç kibirli, yaprak düşman
Artık dönülemezdi geriye
Ne yaprak bakabilirdi ağacın yüzüne
Ne ağaç sevebilirdi yaprağı eskisi gibi
Olmadı işte, bulamadılar birbirlerini
Ve yaprak düştü ağaçtan
Nedenini hiç kimse çözemedi...
(02.04.2016 tarihinde yazılmıştır)
Asude KumKayıt Tarihi : 24.6.2016 01:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
HADİ ÇIK GELLLLLL :))
Sonuna kadar dirensede yaprak
Bir rüzgar yaprağın sonu olacak
Avuç açmış onu bekleyen toprak
Toprağın bağrındalar kucak kucak
Sonbaharın hüznü çökmüş yaprağa
Direnç kırılmış, düşecek toprağa
Çürük yaprak, dönüşecek toprağa
Vitamin olacak, yeni yaprağa...
Ekim 2015
Bülent Arkan ...........Demiştim bir zamanlar .Güzel şiiri ve yazan değerli kalemi tebrik ediyorum.
TÜM YORUMLAR (5)