Yapma,
Yaşam adil olsaydı sende olmak istediğin yerde olurdun simdiki zaman da.
Hatırla yatak uçlarında hüzne boğulduğun zamanlarını.. Varmak istiğin yollara nasılda varamadan geldin buralara...
Az az bildin bak simdi.
Yapma itme o çocuğu.
Bak sen de varamayınca kendi yollarına,
öğrendiğin tek hamleli korkak hayatinda,
düşe düşe payına nikahlamak düştü kendini ruh pazarın da.
Unuttun mu yeniden hatırla ,
karnın da dönüp duran topaç dünyayı ve bu zamanların da saatler suren buhranlarını ,
yoksun kaldığın ama hiç olmadığın anlarını.
Şimdilerde elinde kalan bir minik çocuk, seni tasıyacak olan yarınına , ha bir de ihtiyaçtan ihtiyaca varlığını anımsayan, hatları düzgün ama ruhu hatsız bir koca. Yapma itme o çocugu kaldırım mafsalı'na.
Senin yarınım diye bildiğin de başka kaldırımlar da heba olmasın diye.
Hatırla; sevda burada başlıyor aslında anlayana...
Kayıt Tarihi : 24.7.2019 14:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bazen insan olabilen insanlara...
![Taylan Çakmak Haziran](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/07/24/yapma-84.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!