Yapma! Şiiri - Mustafa Cilasun

Sen kendine güveniyorsan,
Lütfen kıskançlık yapma!
Bu hal seni tarumar ediyor.
Senden alıp uzaklara götürüyor.
Ne olur sıkma, çaresiz bırakma!
Dilediğim şarkıdan bile korkma!
Çalan telefondan bir medet umma!
Sen hayatı bana zindan yapma!
Ne olacak bu halimiz, ahvalimiz!
Sosyal hayattan elimizi çekmişiz!
Seni bilemem, zihnini çözemem,
Ben, hala duvarlara bakıyorum.
Kıskançlık aslında güzeldir.
Ancak, durmayı bildiğin zaman!
Kaygılar, zanlar galebe çaldı mı?
Artık bu mekânda, geçilmez zaman.
Oysa seni ben, güneşten kıskanırım.
Yağmur damlasından, ayak sesinden.
Seni kendine bırakırım, kıskanmam.
Asla yerinmem, zan’a paye vermem!
Hayatına, ön yargımı pranga yapamam.
Haddim değil, özgürlüğünü elinden alamam.
Bir birimize güvenmezsek, kime güvenelim.
Ant içtiğimiz birlikteliğimizi, nasıl yürütelim!
Çarşıda, pazarda, mağazada, hatta fuarda!
Hep beni takip edersen, sana nasıl inanırım.