Sevda vurur gider gözlerine bir yaş damlasıyla,
Ayrılıkları koyar aksatmadan hergün hayatına,
Bir rüzgarla alır dökülen yaprakları uzaklara,
Beyazlıkların arasından sürükler seni bir kışa.
Bir başlangıç bulamazsın kendine kördüğümler arasında,
Ellerin kenetlenir kendine, uzanmaz hasat rüzgarlarında,
Düşler uyanır kimsesiz sabahların yastıklarına,
Güneş bile dokunmaz kimsenin dokunmadığı gözlerine.
Yasakları alsan kendinden bıraksan uzaklara,
Yerine umuttan bir bebek yapıp büyütsen korkusuzca?
Dost olsan hayatla, gülsen, oynasan kaderinle,
Bir çocuk bıraksan içinde ve hiç çıkartmasan?
Rastlarsın bir gün birine yıllardır beklediğin,
Korkularını hatırlarsın kaybetmeler üzerine,
'Doğru mu değil mi'ler üzerine gider aklın,
Kimseye soramazsın, diyemezsin içindekileri.
Gördüğün gülüşünü bakmıyorsa çek kendini gözlerinden,
Sevdiğini duymuyorsa boşuna dökme dilleri,
Saçlarında rüzgar olma dokunamıyorsan hayallerine,
Kalp atışını hissetmiyorsan dokunma kimsenin tenine.
18/08/2005 11:15
Ufuk ÇobanKayıt Tarihi : 19.8.2005 20:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ufuk Çoban](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/08/19/yapma-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!