Eşim dersin dostum dersin yanlarsın,
Çıkarına ters düşünce her şeyi anlarsın,
İş işten geçince dostluğu sonlarsın,
Yapılan iyilik unutuluyor izi kalmıyor.
Ne anlar dostluktan iki ayaklı katır,
Önceden yaşanan her şeyi unutur,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta