Kap kara bir yazgıdır, başımdan geçen.
Çok çektim efsane olduğum, bir kara sevdanın yüzünden.
Düşündükçe şimdi,
Nefret ediyorum, kendimden.
Kaldım ben’ de yapayalnız şu zalim dünyada.
Felek kızmış, eğmiş benim sırtımı
Yüklemiş ne varsa, dağını taşını, taşır’ mı taşımaz’ mı demeden.
Yoruldum, yoruldum’ da ben,
Öptüm, yeri.
Kaldım şimdi, yapayalnız şu zalim dünyada.
Gelmişim ben’ de, ömrümün sonuna
Kölesiyim viran hale gelmiş, bitmeye az kalan şu berbat ömrümün.
Garibim’ de, şu yalancı dünyada!
Neşesi yok gönlümün.
Kaldım ben’ de yapayalnız şu zalim dünyada.
22 Kas. 16
Antalya
Kayıt Tarihi : 22.11.2016 22:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!