Duygularımızın teferruatı

hayat acılarını takdim eder bazen
önüne set çekilmemiş seller gibi teşrif buyururlar
dibine fazla inilmez bir çok şeyler gibi
acılar da kuyuya benzer
içlerinde boğuluruz

bazen içimizden isyanlar yükselmeli
bazen de her şeyi unutmak şart
alın terini ,elin tersiyle silipte atmak gibi
hiç tanımadığımız zamanları
kaba,haşin, ihtiraslarımızı
bırakılmış, birikmiş ,küflenmiş

adeta hassas terazi ile tartmalıyız
duygularımızın teferruatını
hayallerine başvururuz sonra
en büyük ihtiraslarımızın
şahsiyetimizin derinlikleri son derece karışık
sırları çözülmeyen muammalarla dolu

çok defa gözyaşlarımızı tutamayız
yüzümüz değişir, dudaklarımız titrer, dolar gözlerimiz
insanlar bazen doğuştan mahkumdurlar ağlamağa
türlü ağlama seslerine, sesin acayip perdelerine
yüzü çirkinleşinceye kadar ısrarla
hulasa her çocuk gibi
kundaklı her bebek gibi

günün her saati
mutluluklar ve felaketler kadar tabii
bir masal kadar esrarlı
basit gibi görünen olayların arkasında
uyanık geçmiş nice geceler var
tren düdüklerinin kanattığı

küçük küçük gelen dalgalara yenilmekten vazgeçmeliyiz
karşı koyulabilecek başka felaketlere
hangi zamana ne kadar mukavemetliyiz ki
hiçbir şey olduğu gibi değil
dışarıda sadece suretler var
isyanlar, ihtilaller, zulümler, katliamlar

kendimizle konuşan bir ses duyduğumuzda
idare edilecek düsturların hepsi
yeniden yaşanır hale getirilebilir
mümkün mertebe
bir kudret tılsımı, büyülü bir silah gibi
perde arkasında adeta görünmez bir el ile

kendi şekil veya şekilsizliğimiz
saltanatı süren hadiselere benzer
devrini savmadıkça kudreti azalmaz
gaipten duyduğumuz inlemeler
kendi içimize gömülmüş acılarımızla beraber

her ömrün bir altın saati var
büyük adamlar gibi yapayalnız yaşanacak

redfer