eskiden bir fotoğraf stüdyosu gibiydi aşklar,
tek bir kare koca bir hayatı anlatırdı,
negatifleri elimizde suretleri albümlerde.
aynı şehirde aynı havayı solumak mesafe değildi bir zamanlar.
oysa şimdi yanıtsız bir telefon mesajına sığmış
neredeyse aşklar.
bazen sadece bir icon'a yükleniyor tüm anlamlar.
bazende atılan bir konumda bitiyor aşklar.
can alıcı hakikatlerin,
boş bir bakışın yıktığı zamanlardan
dijital gerçeklerle kıvam alan sevdalara.
göz göze değil artık,
göz göre göre yapay çağlara...
Kayıt Tarihi : 5.2.2019 20:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kerim Korkut Tok](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/02/05/yapay-asklar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!