Seni ben;
sonsuzluğu taşıyan bir çekirdek gibi
sol göğsüme yerleştirmişken,
Sen, nasıl da bana gitmelerden söz edersin..
Seni ben;
büyüttüğüm sonsuz varlık ağacımın
en güzel meyvesi ilan etmişken,
baltayı eline alıp sineme indiremezsin...
Kayıt Tarihi : 23.12.2020 00:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!