yan yana iki ülke gibiyiz seninle,
ayın önünden geçen bulut
önce seni karanlıkta bırakır sonra beni
senden bana eser, yerine göre,
yerine göre benden sana
şakaklarımızı serinleten rüzgâr.
iki kıyı gibiyiz karşılıklı,
hem ayırır bizi hem bağlar birbirimize
aramızda akan ırmak.
İki tarih sayfası gibiyiz art arda
birinde başlayan cümlenin sonu
ötekinde düğümlenir ancak.
geldiği vakit hasat günleri
iki ayrı ağızda aynı anda
beliren bir gülümseme gibiyiz seninle
ve iki ter damlası gibiyiz alnında
elbirliği ile üretilip
kardeşçe bölüşülen bir dünyanın.
Kayıt Tarihi : 21.6.2012 18:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
namık cem
Kuran'da tek delillendirilmiş kandil vardır o da kadir gecesidir..
ancak kadir gecesi ramazan ayı içerisinde olmakla beraber günü de belli değildir..
ramazan ayı içersinde belirsiz bir gündür kadir gecesi..
şimdi efendim bunun dışında kandil kutlaması sadece izafi bir gelenek ve eklentiden ibarettir..
ille de bu gece kandil diye tutturanların kandilini kutlamış olalım bu vesileyle....
korkunç bir titreme tutuyor beni
gözlerinle bak
içime ağır ağır ölüm çöküyor
gözlerime gözlerinle bak
dışına doğru genişleyen ve
içe büzüşük bir alemin
oldukça kenarlarında
yüzüme saçlarıma ve ellerime bak
sıtma tutar beni sen bana bakmazken
ağır ağdalı bir sıtma
ellerime bulut pamukları
saçlarıma orman pırıltıları
yüzüme okyanus ferahlığı sağla
gözlerime gözlerinle bak
ağla
@..
hiçbir şey olamadık biz seninle!..
zamanın uçkurunda sallanan
mavi iki boncuk bile!..
:)))
dedim gitti şiiri okuyunca...
herkese saygılarımla,şairi kutlayarak efendim...
Bakarsınız, özetleyiverir bir tek sözcük,
insanın bakışını bir savaşa.
Dönüşür bir tek sözcüğe, bakarsınız,
geçmişteki bir olayın bütün anlamı.
Yıllar sonra, yeniden yazılmış,
bir duvarda çıkar karşınıza.
Düşünürsünüz, küçümsenir gibi değil,
bir tek sözcük deyip de hiçbiri;
en az bir silah kadar yeri var kavgada.
Sözcükler olmasa, bir zaferin işlevini
nasıl çarpıtırlardı tarih kitaplarında,
ne ile süsleyip de yuttururlardı yalanı?
Anlarsınız, okurken yanlış bir şiiri,
kendi sesinizle dirilttiğiniz düşman
ne kadar köprü varsa, yaşamla aranızda,
biliyor önce onları atmak gerektiğini,
sözcüklerle kurulduğunu biliyor köprülerin,
geçmiş serüvenleri bugüne bağlayan.
Öyleyse, dersiniz, ulaşmak yetmez
nice kan ve acıdan sonra zafere,
yapmak ve kazanmak kadar savaşı
sürdürmek de gerekir düşünce ve bilinçte,
durmadan sürdürmek, çoğaltmak, tazelemek
en köklü yorumdan en küçük anıya dek.
Kemal Özer
TÜM YORUMLAR (27)