Ne olduğunu,nerede olduğunu bilmiyorum. Merak etmek için zorlasam da kendimi başaramıyorum. Sokakları bitiyor şehrin. bütün sokaklar yap boz,içinden geçiyorum hiç biri tamamlanmıyor. Her mekan biraz daha sessizleşiyor ben bir parçası olduğumda. Ne aradığımı bilsem birilerine sorardım,bilmiyorum. Gülümsemesi çalınmış bir şehirde yaşamak bir parçası olmak istemezdim,öğreniyor insan. Kestirme yollar bilmeli insan hayatla ölümün arasında.
yüzümü
közden bir yastığa gömdüm
uyudum
uyudum
ve
uyandım yalnızlıkta
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
'' közden yastık yanağın sadece bir tarafını yakar...
en kestirmesi...yüzleşmektir kendinle...saygılar...bahtiyar arslan...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta