Ne olduğunu,nerede olduğunu bilmiyorum. Merak etmek için zorlasam da kendimi başaramıyorum. Sokakları bitiyor şehrin. bütün sokaklar yap boz,içinden geçiyorum hiç biri tamamlanmıyor. Her mekan biraz daha sessizleşiyor ben bir parçası olduğumda. Ne aradığımı bilsem birilerine sorardım,bilmiyorum. Gülümsemesi çalınmış bir şehirde yaşamak bir parçası olmak istemezdim,öğreniyor insan. Kestirme yollar bilmeli insan hayatla ölümün arasında.
yüzümü
közden bir yastığa gömdüm
uyudum
uyudum
ve
uyandım yalnızlıkta
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
'' közden yastık yanağın sadece bir tarafını yakar...
en kestirmesi...yüzleşmektir kendinle...saygılar...bahtiyar arslan...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta