Yansın Bu Şehir Şiiri - Adem Ulutaş

Beddua bilmezdim beni bu hale
Düşüren sen oldun dinle dur hele
Gayrı sana dönmem yalvarsan bile
Bakışın felaket sözlerin zehir
Sende yanacaksan yansın bu şehir

Yanmak neymiş yandığında göresin
Hasretliği ilmek ilmek öresin
Devranını tek başına süresin
Gençliğin hiç olsun gözyaşın nehir
Sende yanacaksan yansın bu şehir

Dünya hırsı kibir değmiş özüne
Sahte gülücükler gülsün yüzüne
İtibar kalmasın bir tek sözüne
Bir gün ettiğini bulursun zahir
Sende yanacaksan yansın bu şehir

Ne güzeller gelip geçti dünyadan
Dünya fani uyanmazsın rüyadan
Bihaber olasın ardan hayâdan
Azrail elinde kim olmuş mahir
Sende yanacaksan yansın bu şehir

Sığındım her şeye sahip olana
Kapattım gönlümü yalan dolana
Adem meyil etmez açıp solana
Ölümlüsün ömrün bulacak ahir
Sende yanacaksan yansın bu şehir