Saat -sıfır iki- otuzbeş gece yarısı;
Yatağımda usuma saplanan kelimeler çığlıklar atarak,
Köle ediyor kendisine,
Ve tüm arzularıma…
Gözlerimi yumuyorum aydınlığa doğru,
Düşünüyorum, düşlüyorum, arzu ediyorum…
Sonra yavaşça sağ gözümden başlayarak açı veriyorum.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta