Saat -sıfır iki- otuzbeş gece yarısı;
Yatağımda usuma saplanan kelimeler çığlıklar atarak,
Köle ediyor kendisine,
Ve tüm arzularıma…
Gözlerimi yumuyorum aydınlığa doğru,
Düşünüyorum, düşlüyorum, arzu ediyorum…
Sonra yavaşça sağ gözümden başlayarak açı veriyorum.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta