Yanmış Şiir Şiiri - Aziz Kerem Tuna

Daha yazmadan yakılan bir şiir bu,
İçinde geçebilecek tüm duygular,
Tüm şehri yok eden bir yangının ortasına,
Çok yükseklerden bırakıldı.
Geriye kalan bir ize rastlanmadı.
Sonra umutlar yakıldı,
Ateşlerin sıçradığı bir diğer şehrin meydanında.
İki şehir tekti aslında.
Geriye keskin bir yanık kokusu kaldı,
Külleri her rüzgarla farklı yönlere savrulan aşktan.
Bir resim yanmış,
Duman dolu küllüklerde son parçası.
Tüm yangınlara sebep olan bir resim,
Her melankoli anında yeniden tutuşan bir resim.