Beni ince bir hüzünden yontmuş annem
Külleri hâlâ sıcak yangınlara kundaklamış
Yanma istedim
Düşlerimden düştüm de kaç gece
Gören, duyan, bilen olmadı
Bilme istedim
Beni güneşsiz bir oda büyüttü
Saçlarımı şehirli dilenciler okşadı
Masalları sokak kadınlarından dinledim
Ulu orta ağlamayı ayıp diye yutturmuşlar da
Ben yemedim
Kelimeleri birbirine yamayıp bir anne yaptım kendime
Çocuklardan hayaller ezberledim
Sırf konuşabilmek için
Çiçekler diktim toprak saksılara
Aşkı Süreyadan öğrendim
Soyadımın tüm harflerini vermeye razıydım
Kaybettiğim lades olsaydı
Aşkı sende yaşadım
Seni kaybettim
Kayıt Tarihi : 30.10.2017 21:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)