Yanma gel yanma Şiiri - Celal Işık

Gönül yarden gayrı kime yanarsın.
Kara bir sevdaya yanma gel yanma.
Beni mecnun eder çöle salarsın.
Bir sevda bilmeze kanma gel kanma.

Gönül bahar seli gibi coşarsın.
Bir güzelin ardı sıra koşarsın.
Nice çetin karlı dağlar aşarsın.
Düz yolundan geri kalma gel kalma.

Gönül esir ettin beni bir yare,
Varda beni benden alanda ara.
Bir sevdadır yakan Keremi nara.
Kuru bir sevdaya yanma gel yanma.

Celal derki bu can canan aradı.
Gönlüm bir vefasız yarden ıradı.
Gül bahçesi bülbüllerin muradı.
Viran olmuş bağa konma gel konma.